Notus Notes: The Architecture of a Film

category

Notus Notes

author

Notus Team

Οι σημειώσεις αυτές είναι για

 

Παρακολουθώντας το πρόσφατα βραβευμένο με Oscar, Parasite του Bong Joon Ho, συνειδητοποιήσαμε ότι η Αρχιτεκτονική είναι ο αφανής ήρωας των πιο μεγάλων ταινιών. Ο σχεδιαστής παραγωγής της ταινίας Lee Ha Jun, έπαιξε το ρόλο του “αρχιτέκτονα” και δημιούργησε ένα ρεαλιστικό αλλά φανταστικό σκηνικό για να φιλοξενήσει τον καθημερινό χώρο διαβίωσης των δύο οικογενειών που βλέπουμε στην ταινία. Και τα δύο σπίτια σχεδιάστηκαν από το μηδέν για να εμφανιστούν σαν να κατοικούνται από τις οικογένειες που πρωταγωνιστούν. Οι κατοικίες τους θα έπρεπε να αντικατοπτρίζουν την πραγματική τους θέση στην κοινωνία, αλλά θα έπρεπε επίσης να αποκαλύπτουν στον θεατή κάποια από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους και να αντικατοπτρίζουν την ιδιαίτερη διάθεση που ήθελε να αποδώσει η ταινία.

Από τους πιο κλασικούς μέχρι και τους πιο σύγχρονους, ψάξαμε και ξεχωρίσαμε μερικά από τους πιο αξιομνημόνευτους εσωτερικούς χώρους που μπορεί κανείς να δει στη βιομηχανία του κινηματογράφου. Πιάσε μερικά ποπ κορν και εμπνεύσου!

 

2001 Space Odyssey, 1968

Το 2001: A Space Odyssey είναι μια επική ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1968 που παράγεται και σκηνοθετείται από τον Stanley Kubrick. Ο Kubrick συμμετείχε σε κάθε πτυχή της παραγωγής, επιλέγοντας ακόμη και τα αξιόλογα κομμάτια σύγχρονων επίπλων που χρησιμοποιούνται στην ταινία. Μερικά από τα έπιπλα που βλέπουμε στην ταινία είναι από θρυλικούς σχεδιαστές όπως τον Arne Jacobsen, τον Eero Saarinen και τον Olivier Mourgue. Η χρήση των εξευγενισμένων σχημάτων των επίπλων, τα φωτεινά χρώματα των δωματίων και οι αυστηρές διατάξεις είναι κάτι που απολαμβάνει όποιος δει την ταινία. Οι εσωτερικοί χώροι αυτής της ταινίας φαντάζουν τόσο σημερινοί, όσο προέβλεπαν ότι θα ήταν.

2001: A Space Odyssey. Image via The Verge


The Talented Mr Ripley, 1999

Ο Ταλαντούχος Mr. Ripley, που διαδραματίζεται στη δεκαετία του ’50, στην ακτή Amalfi και την ιταλική Ριβιέρα, ταξιδεύει τους θεατές για το πρώτο μισό της ταινίας, σε παραθαλάσσια θέρετρα λουσμένα στο φως του ήλιου και τις γραφικές βίλες με τους φωτεινούς εσωτερικούς χώρους και τις βεράντες τους με θέα στις ήρεμες και γαλάζιες θάλασσες. Καθώς η ταινία βαραίνει, το ίδιο κάνουν και οι εσωτερικοί χώροι: αναδύονται βαριά υφάσματα σε κουρτίνες και σκοτεινά έπιπλα. Και τα δύο σκηνικά είναι μια απόλαυση.

The Talented Mr. Ripley. Image via IMDB


The Royal Tenenbaums, 2002

Ο σκηνοθέτης Wes Anderson ανακαίνισε αυτό το σπίτι στο Χάρλεμ του Μανχάταν για να είναι ένας επιπλέον χαρακτήρας στην ιστορία του The Royal Tenenbaums. Το σπίτι ήταν ακατοίκητο κατά τη στιγμή των γυρισμάτων, οπότε ο Άντερσον αποφάσισε να το μισθώσει για έξι μήνες και γύρισε πολλαπλές εξωτερικές και εσωτερικές σκηνές εκεί, μεταμορφώνοντάς το σε αυτό που βλέπουμε στην ταινία. Χρησιμοποίησε σχεδόν σουρεαλιστικές παλέτες χρωμάτων, που έχουν γίνει πλέον σήμα κατατεθέν του και εκκεντρικά λεπτομερή σκηνικά όπως η κόκκινη ταπετσαρία με τις ζέβρες.

The Royal Tenenbaums. Image via here


I Am Love, 2009

Το I Am Love γυρίστηκε στην επιβλητική Villa Necchi Campiglio, ένα οικογενειακό σπίτι στο Μιλάνο που χτίστηκε από τον Piero Portaluppi μεταξύ 1932 και 1935, με μεταγενέστερες ανακαινίσεις του Tommaso Buzzi. Η αρχιτεκτονική της Βίλλας αντιπροσωπεύει τους Μιλανέζους αστούς: πολυτελή δωμάτια με ψηλή οροφή, πάνελ καρυδιάς και ξύλινα δάπεδα, όμορφες μεταλλικές ανάγλυφες πόρτες και εξαιρετικά έπιπλα και διακοσμητικά αντικείμενα τέχνης. Αν και η επιβλητική βίλλα έπρεπε να προσαρμοστεί για να φιλοξενήσει μια πλούσια οικογένεια για τις ανάγκες της ταινίας, τροποποιήθηκε στο ελάχιστο, πράγμα που σημαίνει ότι οι επισκέπτες της βίλλας σήμερα μπορούν να περιηγηθούν στην απολαυστική πράσινη κουζίνα, να απολαύσουν την ατμόσφαιρα της παστέλ κίτρινης τραπεζαρίας, και να περιπλανηθούν στους υπέροχους μαρμάρινους διαδρόμους.

I am Love. Image via Pinterest


Hotel Chevalier, 2007

Το Hotel Chevalier γυρίστηκε στο Hôtel Raphael στο Παρίσι, στη λεωφόρο Kléber, δύο τετράγωνα νοτιοδυτικά της Αψίδας του Θριάμβου. Το ξενοδοχείο Raphael είχε χρησιμοποιηθεί επίσης ως σκηνικό για τις ταινίες Love in Paris (1996) και Place Vendôme (1998). Το σκηνικό είναι ένα τυπικό γαλλικό εσωτερικό περιβάλλον με μια πινελιά πολυτέλειας και την κυριαρχία του κίτρινου σε μια μονοχρωματική παλέτα. Ακόμη και οι κύριοι χαρακτήρες της ταινίας έχουν προσαρμοστεί στο σκηνικό, φορώντας μπουρνούζια που δεν ξεχωρίζουν από το χρώμα των καλυμμάτων του κρεβατιού. Ο Wes Anderson, για να ολοκληρώσει την εμφάνιση που ήθελε για αυτή τη 13λεπτη ταινία, χρησιμοποίησε μικροαντικείμενα από το δικό του διαμέρισμα και ρούχα για τους πρωταγωνιστές σχεδιασμένα από τον διάσημο σχεδιαστή μόδας Marc Jacobs.

Hotel Chevalier. Image via Imgur


Σχολιάστε παρακάτω εάν έχετε κάποια αγαπημένα σκηνικά εσωτερικών χώρων!

Leave a comment

Localization

Categories

Newsletter